Weekendje weg

We zaten enkele dagen met zijn tweetjes in de guesthouse. Glenn ging naar Accra om er zijn vrienden op te wachten, om daarna met hen door te reizen naar Cape Coast. In Cape Coast zaten ook de andere meiden. Aangezien ze vrijdag al naar België vertrekken en ik wel zin had om samen met hen nog eens een dansje te placeren, vertrok ik vrijdag naar Cape Coast. In de voormiddag maakte ik eerst met Yasmine een tussenstop in Ho, om ons visum te regelen. Dit ging opmerkelijk vlugger dan de vorige keer (zie eerder blogverhaal). Je nummer geven, beloven dat je eens met hen zult afspreken en een cakeje voor hen kopen, kan wonderen doen! Iedereen was daar dus enorm aan het flirten met ons. Zelfs toen ik naar de hoge Chief ging om er het geld te regelen. Ik moest 10 cedi terugkrijgen, maar hij wilde het niet geven. Ik moest met die 10 cedi samen met hem iets gaan eten. Niet te geloven toch?! Gelukkig duurde het wel allemaal niet zo lang. Vlug nog afscheid nemen van Yasmine en tegen 12u was ik aan het Trotrostation. Daar nam ik de bus naar Accra, om vandaar dan door te reizen naar Cape Coast. Na een goeie 7 uur reizen, kwam ik aan in Cape Coast. Wat een blij weerzien was om iedereen na een week terug te zien! Ze toonden me meteen het hotel waar ze al enkele dagen verbleven, wat bestond uit allemaal kleine kamers. Iedere kamer had een balkonnetje, daarvoor wat ligstoelen en dan een muurtje met een poortje zodat je meteen op het strand zat. Een kamer met zicht op zee dus!
En dat de zee wilde golven had, heb ik geweten! Renée en ik besloten om nog even in het water te gaan. Aangezien ik niet van plan was om kopje onder te zwemmen, hield ik mijn bril aan. Maar ik was nog maar goed en wel in zee, of ik werd al omver geduwd door de golven. Meteen kopje onder dus. Met als gevolg dat mijn bril van mijn neus vloog én die natuurlijk onvindbaar was. Het werd dus een heel weekend zonder bril... Gelukkig had ik nog een reservebril in the guesthouse liggen, zodat ik niet de volledige reis hier nog moet overleven met een verminderd zicht.
's Avonds was er in het hotel een feestje. Ideaal dus om zo vlakbij te feesten. De sfeer zat er snel goed in! Na een korte nacht, ik heb amper 2 uur kunnen slapen, namen we een trotro richting Accra. Daar bezochten we eerst de toeristenmarkt. Terug in het hotel aangekomen bestelden we ons eten. Na heel lang wachten, genoot ik des te meer van een heerlijke wrap met falafel!
's Avonds stond er opnieuw een feestje gepland. Gelukkig kon ik dit keer iets beter slapen, ondanks de enorme dunne matras.
Zondag kozen we ervoor om er een lazy Sunday van te maken. We genoten van zon, zee en strand. Maar het genieten was van korte duur, toen ik merkte dat ik énorm verbrand was. Gedaan met het zonnebaden. Ik zocht meteen de schaduw op en bestudeerde het resultaat van enkele uren zonnen: rode billen (wat geen pretje is als je moet zitten. Het doet me denken aan het spreekwoord: wie zijn gat verbrand, moet op de blaren zitten), rood gezicht, rode onderrug, rode armen... After Sun is vanaf nu mijn beste vriend!

Heel veel zonnige groetjes (ondanks dat het hier al dagelijks heeft geregend/gehageld) vanuit het verre Ghana!
Kaat